Eg har lese altfor mange bøker om menn som synest synd på seg sjølve, og ser sin eigen personlege energimangel som eit sikkert teikn på at heile den vestlege sivilisasjonen ligg på det siste. Men det er ikkje alltid så lett å styra utanom. Best som det er, sit eg og les endå ein artikkel om Michel Houellebecq.

Ikkje søtt, ikkje surt, ikkje bittert – men salt. Solveig Aareskjold skriv om det ho sjølv vil i Klassekampen kvar laurdag.