I Edvard Hoems bok «Felemakaren» blir en ung norsk gutt under napoleonskrigene tatt til fange på et britisk krigsskip. Mismotet velter over ham, men plutselig kjenner han at han eier «eit indre forråd» som han «kunne suge næring av, så han ikkje skulle gå til grunne i fortviling». Han skjønner at han har en proviant som han ikke var klar over: sanger, salmer, slåtter han lærte da han var fri.