Det er april og det betyr tid for lønnsforhandlingar, også i jordbruket. I media ser vi bønder og politikarar som diskuterer og kranglar, og i den grad folk utanfor næringa bryr seg er det helst nokre forbrukarar som er bekymra for mangel på egg eller kremfløyte til 17. mai og ei mogleg auke i matprisane. Dei fleste synest i svært stor grad å meine at dette ikkje angår dei, og om dei skal seie noko så er det gjerne: «Kan du ikkje berre finne deg ein annan jobb da, om det er så fælt å vere bonde?».