Det er ein eigen poptekstsjanger som baserer seg på å høyrest supersøtt og klissete ut, men der innhaldet, om du faktisk lyttar, er mørkt som tjære. Ein slags musikalsk trojansk hest. Du vert i godt humør av låten, så sett du deg ned og analyserer teksten, og så er du brått deppa. Eit særs kjent døme på denne sjangeren er det svenske bandet Cardigans sin aller største superhit: Lovefool. Så til ære for alle som er utruleg søte og vene utapå, men beksvarte inni seg, her er ei omsetting: