Ei hending i heimen ein laurdagskveld i vinter satte i gang ein diskusjon rundt det å vere medmenneske. Det ringte på døra, og der stod det ein litt skakk og skeiv kar i femtiåra med oransje boblejakke og bedande auge. Tiggar, tenkte eg umiddelbart. Men karen snakka svensk og fortalde at han hadde besøkt ein kamerat i byen, og no måtte han ha ei drosje, - om eg kunne hjelpe? Han skulle til Hamar sa han. Tankar om kva slags lureri dette var, svirra gjennom skallen medan eg leita fram telefonen og bestilte.